Merhaba Ýt kardeþ.
Ýt dediðime alýnma, esasen sen onu köpek anla.
Fazla da takýlma sözlerimin kabalýðýna.
Ne arýyorsun buralarda?
Ya da ben ne arýyorum buralarda?
Ben…
Ben… Boþver beni!
Hiç boþtan yere yorma zihnini!
Adýmý da bilme, duyma da hiçten yere!
Bir yabancý da sen kal.
Ne çýkar ki?
Ne artar, hayatýndan ne eksilir ki?
Bir umudu biterken gördün mü hiç?
Denk geldiðin oldu mu tükenen gülüþlere?
Hayallerin çalýnsa ve rüyalarýn bitse; ne yapardýn?
Sever miydin sil baþtan ve de yeniden düþler kurar mýydýn?
Güler miydin, gülebilir miydin yine de?
Eþ dostun ya da öyle görünenlerin; gereksiz tesellisini duyar mýydýn?
Yalan dolan sözlere tekrardan kanar mýydýn, kanabilir miydin ki?
Ben yapamadým it kardeþ.
Þey aman, anla iþte be! Köpek kardeþ…
Baþaramadým.
Beceremedim.
Yenildim ben!
Gel, otur istersen. Kalma ayakta.
Ben en son ayakta beklemiþtim durakta,
Bir çift gözü görmek, belki göz göze gelebilmek uðruna.
Deðmezmiþ, yazýk oldu vakti zamanýma…
Hiþþþt! Yavaþ! Sessiz ol!
Duydun mu?
Hey yavrum heyy! Yine balýklar aðlýyor be!
Bir tek onlarýn mý içini sýzlatýyorum ne?
Ne o, bakakaldýn suratýma?
Doðru þaþýrdýn, belki de içten içe beni salak sandýn.
Þaþmakta haklýsýn!
Burada ne balýklar var, ne de yaþayacaklarý bir deniz.
Bir deniz hiç olmadý zati bu þehirde.
Sýðmamýþ demek ki bu küçük vadiye.
Hiþþþt! Ses etme!
Ýþittin mi?
En çokta vapurlarýn bu motör seslerine tavým.
Hicaz makamýnda bir gazel gibi duyuyor kulaklarým.
Tamam, tamam bakma öyle!
Bu þehirde vapur da yok
Ve de hiç sesleri de duyulmadý.
Ben körkütük gecede, böyle ücra köþelerin en kuytusunda
Balýk aðlamalarý ve de vapurlarýn motör seslerini duymaktayým.
Hatta bazý bazý vapurlara el sallamakta,
Bazen de balýklarla dertleþmekte, iki lafýn belini kýrmaktayým.
Yaa iþte öyle köpek kardeþ…
Ýçer misin, köpek öldüren bunun adý?
Ýki liralýk biþey ama en azýndan benden sana beleþ.
Anladým, sen adýna taktýn.
Yahu umursama, hakkaten öldürseydi beni öldürürdü.
Bunun köpek möpek öldürdüðü yok.
Tek bi iþe yarýyor bu, o da; bir çift gözü birkaç saatliðine unutturmak iþte.
Bak gördün mü, gene kaynamadý þerefsiz yýldýz?
Sýrf bana gýcýklýðýna çakýldý kaldý orada, ben dilek tutmayým diye.
Gidiyor musun?
Sen de mi?
Seni de mi sarmadý lakýrdýlarým?
Peki git köpek kardeþ.
Hem belki bir bekleyenin de vardýr senin…
Erkan Gerenlik
9 Mayýs 2011
18:55
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.