Hey gidi cimcimem heyy!
Bi sen eksiktin zati.
Bi sen kusur kalmýþtýn diði mi?
Sen de kurduðum gecekondu düþlerimi gammazladýn ha?
Sen de göz koydun öyle mi iþportadan düþürdüðüm ucuz hayallerime?
Yer sofrasýnda böldüðüm bi somuna sen de yaptýn mý yapýcaðýný?
Dizdin mi boðazýma bi tas çorbayla, bi lokma ekmeði?
Sen de kahpe feleðin aþifte bi yardakçýsý mý çýkacaktýn hikayenin ortalarýnda?
Hadi konuþsana, susmasana, söylesene, desene be!
Hey gidi þirinem heyy!
Þiirlerde bi i mge olarak mý kalacaktýn sen de?
Bi þelale misali coþacak mýydýn gözlerimin pýnarýndan?
Hýrsýzlamaya getirip sen de mi çalacaktýn delikanlý ömrümün en baharýndan?
Talan mý edecektin sen de gönül köþkümü en tabanýndan?
En ortasýndan mý vuracaktýn kalbi mi, hiç caný acýr mý diye umursamadan?
Yakacak mýydýn içimi, cýz býz mý yapacaktýn bi çift gözümü?
Küfür mü olacaktýn aðzýmda, sen de mi kötü konuþturup günaha sokacaktýn?
Körkütük gecede bozuk frekanslarda hicaz makamýndan þarký mý olacaktýn?
O masum çehrenin ardýnda aslýnda sen de mi acýmasýz bi celladdýn?
O dar aðacýnýn altýnda çakaraktan tekmeyi aþkýmý nasýlda sallandýrdýn?
Bi mezar taþý da sen mi olacaktýn baþucumda?
Yattýðým yerde sen de mi sýzlatacaktýn kemiklerimi?
Son arzum mu olacaktýn ölürken ki?
Tek muradým mý kalacaktýn dünya gözüyle görürken ki?
Tek hakkým mý vardý bu çocuksu aþk oyununda?
Tek yanmalý mýydý bu dandik oyun, baþka caným yok muydu?
Bu muydu ki bu filmin sonu, böyle miydi ki biterken ki son yazýsý?
Hani hep iyiler kazanýrdý Yeþilçam’da, hani yoksa izleyici bileti geri isterdi?
Böyle miydi ki benim muhabbetim, böylesine boktan mýydý?
Çoktan gýrgýra baþlamamýþ mýydýk, gülmekten ölmez miydik þuan?
Dolusundan bakmýyor muyduk bardaða?
Tam þimdi en kötü günümüz böyle olsun demiyor muyduk?
Demiyor muyduk ki bi zamanlar; bizi kimse ayýramaz diye?
Diyerekten sarýlmýyor muyduk birbirimize?
Birbirimize, gözlerimiz gözlerimize, ellerimiz ellerimize vermemiþ miydi sözünü?
Hey gidi canýmýniçim heyy!
Hiç görmüþ müydün ki beni böyle?
Hiç duymuþ muydun ki aðzýmdan bi küfür þöyle?
Konuþmazdým ki zati ben, sen konuþurdun, seni dinlerdim ben.
Býrak rakýyý votkayla beyazlaþtýrýp fondiplemeyi, sigara dahi içmemiþtim hiç.
Hiç küsmemiþtim hayata, kýzmamýþtým tüm insanlýða.
Kaybetsem de yýlmamýþtým bu kadar, pes etmemiþtim hiç.
Hiç denk geldiðim bi ayrýlýk sahnesinde kalakalmamýþtým televizyonda.
Gitmek, ayrýlmak fiilleri hiç bu kadar yüklem olmamýþtý devrik cümlelerimde.
Devrilmemiþti boynum ve de rüya imparatorluðum hiç yýkýlmamýþtý.
Senden yine sana geçen bi hanedanlýk yönetiyordu kalbimi.
Buyruklarýnýn iplenmediði bi bölgesi bile kalmamýþtý,
Fetih marþlarýn okunmaktaydý en uç sýnýr þehirlerimde.
Ferman senindi her daim, senin kalýntýlarýn þimdiki de bu halim.
Sað yaným kutsaldý hep, sarýldýðýmýzda kalbin hep oraya denk geliyordu
Ve ilk kurulan Türk Devletlerinde ikiye ayrýlýnca her zaman batý doðuya itaat ediyordu
Ve de ben haritaya her bakýþýmda sol yanýmda batý, sað yanýmda doðu duruyordu
Öyle aklýmda tutuyordum doðumla batýmý, öyle kodlamýþtým kendimce
Ve her zaman doðru bilirdim tarih hocasý yazýlý sorusu olarak yöneltince…
Bi sen vardýn beni durdurup, kendini dinlettiren.
Bi de ben vardým bi zamanlar, senin için kalbine fazladan mesai ettiren.
Sendikam bile yoktu, haklarýný korumaktan aciz garip bi aþk iþçisiydim.
Fakirdim, kendimi bildim bileli iþe giderdim.
Basit þeylere sevinir, Sadri Alýþýk’ýn sanki beni oynadýðý siyah beyaz filmlerini izlerdim.
Galatasaray galip gelince dünyalara sýðmaz, iki oda bi mutfaklýk evde sessizce sevinirdim.
Mahallede çöp tenekelerinden kurduðumuz hayali kalelere þut çekerken
Ve de çalýmlarken çocukluk arkadaþlarýmý ben hep o 10 numaralý Hagi’ydim.
Hey gidi bitanem heyy!
Bak uzattýkça uzattým lafý, iyice zýrvaladým, cýlkýný çýkardým, tadýný kaçýrdým.
Þimdi nasýl bitiricem ki bu lakýrdýyý, sonunu nasýl getiricem ki?
Nereye baðlýycam ki sonunu, nasýl bi sona baðlayabilirim ki?
Hep sen baðladýn sona, bense bu gerzek diziyi hep devam ettirmedim mi ki?
Her sene bitecek dense de, yeni sezonda izleyicilerle yeniden buluþturmadým mý ki?
Canýmdan daha bi çok sevmedim mi ki?
Nasýl bitiriyim ki þimdi sözü?
Ne yapar, ne ederim ki bitirince?
Ne konuþurum ki o zaman kendi kendime?
Hangi sözü duyarým aðzýmdan, hangi hayali kurarým kafamdan?
Ne farkým kalýr ki mevtadan?
Bitirmiycem bu lakýrdýyý.
Böylece yarým yamalak býrakýcam.
Bi kaç saat sonra, bi kaç þiþe þarapla deniz kýyýsýnda,
Balýklar aðlarken, vapurlarýn motor seslerini dinleyerekten,
Sýrf ben dilek tutmayým diye kaymayan yýldýzlara nanik ederekten,
Yarým býraktýðým yerden baþlayaraktan,
Devam ettirerekten muhabbeti hep bu zamazingolarý anlatýcam...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.