Doðan günün yeni bir hayat olduðunu söylüyorlar
Öyleyse!
Ne-den-sizce acýtýyor yeni denilen?...
Bir kýrlangýç vurulurken gözkapaklarýmda
U-mutlu b/akýþlarýma kör karanlýk karýþýyor
Mavi göç ediyor þehrimden...
Bakýyorum etraf(ým)a
Bakýyorum öylece...
Görüyorum ki!
Tozlu raflarda kalmýþ delikanlý aþklar
Kuru bir ses kirliliði (p)aya düþen.
Nerde deðersiz, önemsiz varsa
Ýtibarla oturmuþsa hayatlara
Eller cepte, dudakta ýslýksa sevda!
Arsýz rüzgarýn hýrçýn dalgasýnda
L/imansýz avuçlardaysa insanlýk!
Yazýk geçen onca zamana
Yazýk ki yazýk...
Deðersiz bile olamadýk þu hayatta!
Doðan günün yeni bir hayat olduðunu söylüyorlar
Hayat denilen koca bir (y)alansa
Söyleyin bana!
Gerçek nerede s/aklanýyor?...
.
.
Ve...
.
.
Öðrendim ki...
* Ýnsanýn gözünde anlamý yitiyor hayatýn, o kalabalýkta yalnýzlýðý yaþayýnca iliklerine kadar