Ortalýk tenhalaþtý, meydan yaðmura kaldý
Bulutlar alçaldýkça daðlarý efkâr aldý
Sularý boþaltýyor sanki yüzlerce savak
Sanki olup bitenler bir anlýk bir masaldý
Serinliði emiyor akkavak, ince kavak
Postacý tez buluyor adresi özelleri
Silip süpürmüþ rüzgâr yoldaki gazelleri
Bir ücret beklemeden doldurmuþ çukurlara
Her kaside öpmeden geçmiyor güzelleri
Perhizi býrakmaya yanaþmýyor fukara
Bir yorgun süvaridir yaþadýðýmýz zaman
Iþýða bakamýyor gözlerini ovmadan
Felsefe sözlüðümde yorgunluðun adý yok
Öteki teper gelir berikini savmadan
Kendinle cenkleþmenin kokusu yok, tadý yok
Ey gönlümün akýþý, þiddetlenme, orda dur
Bir çalýmýn Kýpçak’týr, bir çalýmýnsa Uygur
Hýz kesmeye gerek yok sularý bulatmakla
Sevgi ne hendek dinler, ne zindan ne de bir sur
Gönül hep posta koyar ipliði çürük akla
Ey yârim, yaðmur kuþum, derinlikli destaným
Yüreðimin gürlüðü baðým, bahçem, bostaným
Kaným kanýný tutar hemen hemhâl olurum
Dünyayý umursamam, yalnýz senin hastaným
Sana köprü olurum, sana sandal olurum
Ey cinim, çýk daðlara, kayalarý yuvarla
Çaðý yeniden yoður daðlara yaðan karla
Islýðýyla bileðler diþlerini her yýlan
Seller altýnda kaldý çeltikler tarla tarla
Yalanan bir çakaldýr sicili bozuk yalan
Tüylerini kabartmýþ suskun bakar serçeler
Þimþek parýltýlarý sanki camlarý deler
Dörtnala koþar atlar kýlcal damarlarýmda
Son kez bir horoz öter, son kez bir oðlak meler
Her ses içimi oyar düþtükçe damla damla
Þakýr þakýr su döker deðirmenin oluðu
Burcu burcu gül kokar sevenlerin soluðu
Duygu yoðunluðunun, düþünce aklýðýnýn
Nerede görülmüþtür yaralýsý, uluðu
Elbette farkýndadýr çorak çoraklýðýnýn
Ey sevgili böyle kal, deðiþtirme pozunu
Silkele yüreðime yüreðinin tozunu
Bu fotoðraf baþkadýr, nereden bakarsan bak
Dengede tutan sensin kantarýn topuzunu
Ey ebrûlî karanfil, beyaz gül, kýzýl zambak
Bahattin Karakoç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.