Bir imlâ hatasý çoða mal olur,
Düþlerde yaþarým düþsüz koyma gel.
Daðlarýn da kara ihtiyacý var.
Kar yaðdýr daðlarý kýþsýz koyma gel...
Elime demir ver eðer bükerim,
Dilime kuþ kondur ne dil dökerim
Belime dað bindir sanma çökerim
Ýþim bu, garibi iþsiz koyma gel....
Dün gece uzakta bir kuþ aðladý
Bütün beyaz güller kara baðladý
Sevgiymiþ her þeyin kokusu tadý
Kuþ dillim gönlümü kuþsuz koyma gel...
Yüreðimden azat ettim korkuyu
Ýsteyene mezat ettim uykuyu
Diriliktir her aðacýna suyu
Gözyaþým özsudur yaþsýz koyma gel.
Kapýmý rüzgârlar kapar ve açar
Bir tüfek patlasa rahatým kaçar
Kuþlar hep çift konar hep çift çift uçar
Eþim ol sen beni eþsiz koyma gel
Zaman mý kýsaldý ben mi yoruldum
Eski havam yoktur söndüm duruldum
Seni gördüðümde candan vuruldum
Ölürsem kabrimi taþsýz koyma gel...
Bahattin Karakoç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.