aðlayanlar var içten içe iki dudak arasýnda suskun yaþayan saklý kentler aþk senin diyarýn ölüm benim aramýzdan çekil
bilir misin þimdi bir yol rüzgarda saçlarýn unutmak için her acýya zaman ver uyanmak için bana bu kabustan uyku çýkar masum öpücük
ah korkularým tavan arasýnda çýldýran konuklarým var can evinden vurduðum devlerin gölgesinden çatlayan duvarlar ýþýk sýzdýrmýyor
baktýkça gözlerine bütün kadýnlar aðlýyor aðlayan kadýnlar birbirine sarýlýyor onlar sarýldýkça ben üþüyorum ne yazsam bunun üstüne þiir miir olmuyor
korku annesi artýk kuyusuna çekilen Yusuf’un þimdi dem vakti þerlerin suda derin bir boðulma hissi Ayda karanlýk siluetler kaçýn gönlümüzden kaçýn kendimizle oynarken yangýn çýktý
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalayna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.