toprağın korkusu

önce þehirler yok olsun
sen dur

ikimiz iki kýrlangýç kanadý daha
birimiz hep
gök yüzü ederiz

ama bir pencerenin pervazýnda
sallanan rüzgar bizim

güleç yüzlü kýzýmýz oðlumuz
sýmsýký tutmalýsýn ellerimi
avuçlarýnda

öyle ya birinin saçlarýný ören
yarýnlara inat usta

diðerine ay ýþýðý vurmuþ
cam fanusta ýþýk
ustura

köprünün baþýný tutan deli
benmiþim meðer

evdeþine can borçlu
Azrail’e kafa tutan
güvercin

önce toprak kurusun
sen dur

geceye aðlayan su benim
kuruyan pýnara bakýp
akan

üstüme düþme bu kadar yar
üstüme düþme

kiremitlere vuran yaðmur
terasta raks eden
kumru

dudaklarým kuruyor
duadan


Sosyal Medyada Paylaşın: