önce saçlarýmýz dökülecek sonra kara bulutlardan ziyan yaðmurlarý tepemizde bir eþkýya sürüsü var dað taþ yýlan yurdu zehirle yýkadýk yüzümüzü masum kývrak ve serin öp uyku senin ellerin
eski bir düzlemde gözlerin inadýna kalantor çoðul acýlarla geçiþtiriliveren nane ruhu kokusu içinde yalnýzlýk travmalarý zaman bunca yýldýzýn ortasýnda dönüp duruyorken asýl sahibim þems benim
su bir masal buldu yolda baþýný okþadý çocuðun ay bir ustura aðzý gibi keskin gölgesine sýðýndý hayatýn ama þimdi yorgunsan olsun biraz daha uyu sen sonra saçlarýn daha da gür yeniden ortaya çýksýn
pencereden sarkan çocuk nar aðacýndan bakan annesinin kucaðýna düþtü içine kýrýldý dili eski yeni bütün kapýlarýn þifresini buldu ölümde aþkýn Tanrý bize baktý biz ona önce o sustu sonra her þey
bilsem tanýrdým bakýnca sakýncasýný bütün kadýnlarýn akla zarar öykülerde demem o ki yýllarca seninle biz bir ay söðüdünün altýnda güvercin uçuran çocuklardýk tel örgü sýnýr taþý ya da sanýrým ölüm bizi ayýramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalayna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.