MERHUM DUYGULAR

Bir karartý çöktü dünyamýn kumsalýna.
Güneþe hayal gibi baktým.
Laleler soldu ve düþtü ayaklarýma.
Güllerimi ateþinle yaktým.

Parçalarýný topladým yerden yüreðimin.
Her bir zerresini çöpe attým.
Bir daha konuðu olmazsýn merhametimin.
Kendime taþtan kalp yaptým.

Her ne kadar karartýlar esir etse de beni.
Teslim olmadým umutsuzluða.
Melek olup kanatlandýrsalar da seni,
Yelken açtým aþksýzlýða.

Önümde, mesafesini bilmediðim yollar…
Arkamda boþa verilmiþ bir savaþ…
Artýk kalbim sana ne emek verir, ne de gül yollar.
Dur bakalým! Dur! Biraz yavaþ!

Öyle her haltý affetmez bu beden.
Benim de bir caným var, merhametimin de…
Ben yaþýyorum hala, zorluklara yenilmeden.
Hatta gülümsüyorum þu an, duygularýmýn cenazesinde.

Sosyal Medyada Paylaşın: