SON ADIM
kimse görmez ki kendi yüzünü
birinin bir ayna tutmasý gerek
tek baþýna çözülmeyen düðümü
bir elin daha tutmasý gerek
diðer elini de kullan
evet kabul, zaman siyah
ancak, daha çekilmedi tenden ruh
demek ki var bir umut…
bahara sal
baka baka, çayýrýnda yeþillensin
aç gözünü kalbim
yükselt biraz içindeki lâmbanýn fitilini
göz, yeniden baksýn
ve görsün
pinokyo burunlularý
eskiden çekildiðin kuyularý
pus/u/lu yalnýzlýklarýnda
çýlgýnca daðýlmalarýný
kafanda, kýlý kýrk yarmalarýný
deðer miymiþ bilsin!…
/vazgeçmek, o kadar da zor deðilmiþ
saklý korkulardan yaratýlan, h a y â l daðýný yýkmak
çekildiðin kýþ uykusundan uyanmak
ve bastýðýn toprakta yarattýðýn baharmýþ/
aç gözünü kalbim
cennet de cehennem de
döngünde, kendine dönendir
bir sabah, bir öðlen, bir ikindi, bir akþam
bir saat, bir dakika, bir saniye
yolculuk biter
bugün mayýs
hazirana varmadan
her þeyi býrakýp gitmek var…
âvâre et ruhunu artýk
âvâre ol, bu son adým!
aç gözünü kalbim, aç olsun gözüm
ne gelen bir daha gelir
ne giden döner geri
yerinde say/ýklama /ma vakti deðil!
Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.