Ritüel

Yas tutmaya dahi zamanýz yok.
Ayakta atýþtýrdýðýmýz gýdalar gibi duygularý da kýsacýk dar zamanlara sýðdýrmaya baþladýk.
Ritüelleþen tek þey kazanmak ama adaletsizce!
Etrafýnda pervaneleþtiðimiz tek þeyse para…
Kafese týktýklarýmýz ve kafesten çýkardýklarýmýzla, böyle dehþetimsi bir yalnýzlýkla ve korkuyla yüzleþmek zorundayýz artýk.
Allahsýzlaþtýkça balçýklaþtýðýmýz gün gibi aydýn ama karanlýklaþýyoruz…
Vicdanýmýz yamalý.
Duygularýmýz yamalý.
Beklide yüreðimizin bir bütün olarak dokumaya baþladýðý þey, artýk adaletsizlikle yobazlaþan insan figürü.
Yaþadýkça azalýyor, azaldýkça doðru bir orantýyla insafsýzlaþýyoruz…
Devrim dediklerimiz dahi acý ve kandan baþka bir þey deðil.

Yas tutacak gücümüz kalmadý.
Iþýða uzanacak parmaklarýmýz yaralý…
Niçinler, nedenler öylesine aðýr bir zincirle küflenmeye mahkûm ki…
Düþünen beyinler beyaz bir sývýyla çoktan uyutulmuþ.
Kumandalar kimde?
Gözlerimiz daracýk ekranlarla karartýlmýþ…
Pencerelerimiz renkli piksellerden oluþan dar kutular kadar…

Yaralýyýz…
Yaralanýyoruz…
Dünlerle el ele, yarýnlara küskün bakýyoruz.
Bakýrdan kaplardaki yeþilimsi küfler gibi tadýmýz.
Tattýðýmýzý yiyemiyor, yiyebileceðimizi tadamýyoruz.
Havanýn cennet meyvesinden daha zehirli bir yaþamla yüzyüze ve o kadar kof renklerle renkliyiz.

Yas tutmaya dahi zamanýmýz yok.
Gülümsemek, kahkahalar ise faizci bir sistemle iki katý alýnmak koþulþuyla yanaðýmýza yaka süsü gibi yapýþýyor.
Söylediðim gibi…
Sistem denizinde yüzen kâðýt gemileriz, bir kibritlik can taþýyoruz bu keþmekeþte.
Bu keþmekeþler yaslarýmýzýn katma deðeri olmayan KDV’si.





Sosyal Medyada Paylaşın: