ölmüştünüz siz

yapayalnýz kalabalýðýn içinde güneþli ormanlar
zikir sözlerime doðrulan sýcaklýðýnýz
sandýðýnýzdan çýkan öðledir
ve apansýz aklýma yerleþen
karanfildir kokunuz





hoþgeldiniz
yüzüme uykumdan bulaþan uyanýk asmalar
uzaðý unutmuþ çizgileriniz dizime oturduðunda
kocaman baþlarýnýzla ay kýrýðý gözlerimi sarýya çalarsýnýz
yürüyen güzellik su testileriyle sunulan hafiflik üstelik
ki ölmüþtünüz
baþucuma menekþe býrakan iklimin tekmesiyle





nemli dudaklarýnýz geceme kanadýðýnda
tertemiz göklerden ýþýk serpilmekte sabaha
selasýz aný adýmlarýnýz
ve topraksýz dualarýnýz
rüya gibi topraðýnýza sürülür kulaðýmdaki çýtýrdýlar
geçici heveste azgýn aydýnlýk tenimde acýyý unutur
sýrtüstü yatan aðrýlarýn kemiðini sýzlatýr ruhum
darsýz saatlerde
varlýðýma kýstýrýlan denizlerin çýðlýðýdýr
beynime akan
uzayýp gider yüreðim kirpiklerinizin ucundan
elbet bahardýr elbisesini sallayan duvarlardan
elbet dalgýnlýðýdýr rüzgarýn iðde tohumlarý
size benzeyen aðacým derin kýlýçlarda
en köklü dünler kanatýrken suyunuzu
bir meyve sýrrýmýn kýzýl kiniyle diþini söker
ýslak saçlarýnýzda unutarak olgun kýrmýzýlarý
gidersiniz yanýmdan



yine ayrýlacaksýnýz benden
alnýnýzda üþümeyi seveceðim
tek baþýnalýðý sonralarda
ve dolgun bulutlarý suçlarýmda





yaþamýn saklý sularýnda fýsýldaþan masal
küçük bir elle vurdum tanýdýðýnýz baðlarý
herkes gibi daðýlýp gittiniz güneþin altýndan
hiç yaþamadýklarýma büyümedi çocuklarýnýz
yüreðim içimde soðuyor
sýzlayan kelimelerimin kanadýnda uçmak isterken kuþlar
ahh
yeþilin kumaþýnda ne güzel þeydi sizi yaþamak
gülkurusu eþyalarým vardý bahçeme sýðýnan
þimdi
sýkýp yumruklarýmý sessizce
uzun uzun bakýyorum
düþsüz yarýnlarýmýn gölgesine kalan gitmelerinize
yarým bir çiçek gibi


hani ölmüþtünüz siz












Sosyal Medyada Paylaşın: