HEP' si, HİÇ' ti...
Yabancýsýymýþým buralarýn,
Konuþan bir dilsizmiþim meðer yýllardýr,
Oysa ölümsüzlüðü okumamýþtý dudaklarým,
Kaybettim...
Nefes alýrken ölüm kayýtlarýna alýnmýþ adým,
Yabancýsýymýþým buralarýn,
Belki de hiç olmamýþým,
Ya da hiç olmuþum her seferde.
’’Merhumu nasýl bilirdiniz?’’ sorusuna cevap aramýþsýnýz,
Hakikaten nasýldým aranýzda?
Yakýþmamýþtým deðil mi yalanlarýnýza?
Becerememiþtim sizin kadar ölümcül olmayý.
Hakikatý savunan güzellikti adým,
Hece hece yuttunuz sevinçlerimi,
Bakakalmak da varmýþ çaresizce hayata,
Sadece siz miydiz hep olan,
Ýyi de hepiniz hiçten var olmadýnýz mý?...
Önce hiçtiniz,
Sonra içtiniz hiçliðin iksirini,
Buram buram yalanlara boyadýnýz sözlerinizi,
Ýnim inim inlettiniz hiçleri.
Ne kadar da çabuk unuttunuz ocaðýnýzý,
Ýyi oynayýn bari figüranlýðýnýzý,
Olur da sekerse hepleriniz,
Sonsuza dek tutsak olursunuz hiçlerde...
[Mehmet Yusuf SEZEN]
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet.yusuf.sezen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.