*Tefekkür
Ýnsan:
Kâinatta, taþtan çok nevar ki, her yer taþlýk,
Ýþlenirse bu taþlar, nâdir mücevher olur.
Ýnsana emek çekmek, en önemli yurttaþlýk,
Kazanýlan her insan, yurduna cevher olur...
Eðitim:
Yabanda biten bitki, kendi baþýna ottur,
Emekle bakýlýrsa, nadide çiçek olur.
Ýnsaný mahcup eden, her gün kýrdýðý pottur,
Ýyi eðitilirse, hayatý gerçek olur...
Þeytanlýk:
Bir kibritten ormanla, yurdun âtîsi yanar,
Oysa ki bir aðaçtan bir milyon kibrit olur.
Ormaný yakan insan, kendini adam sanar,
Onun dünya yoldaþý, sadece ifrit olur...
Emek
Dost dost, diye aranma, en sadýk dost topraktýr.
Sadece sulamakla cýrcývýk çamur olur.
Yaþama umut veren, yemyeþil bir yapraktýr,
Ýþlersen o topraðý, hayatýn mâmur olur...
Antalya-2008
Halil Þakir Taþçýoðlu
"BÝR TEFEKKÜRDEN ARDA KALANLAR" NOTLARIMDAN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.