gece bir ezgidir
sözün topraðýnda yiten
gri yapraklarýn altýnda
anýmsama ile giden zaman
tekrar doðacak mýdýr
ben hasretin nefesini içtikçe
his yalpalanýr
her solukta esir rüyalarým
ürperiyorum unutulmuþ makamlar gibi
öyle ki
ruhundaki çizgilere sýðýnýyorum
salýnýr gecenin duvaðýnda gelin telleri
yüktür sarýlýrken simleri gölgelere
çaðýrýr solgun yanýmýzý
dirençli gelgitlere
bir sezgi kopar hasretin gülüþünden
yýkýlýr sözler yeryüzünün nefesinde
andýr yaþamak
namelerin olaðan evreleri karýþýrken kör siyahlarýn bedenine
.....