Halkın Seçimi
Ey küçük daðlarý yaratan,
Kendini adam,
Vatandaþý odun sayan,
Atan tutan....
Her kim isen sözüm sana!
Tek gücüm reyim,
Müsaade et de beyim,
Onu da bana tepeden bakana deðil,
Aklýmý, gönlümü çelene vereyim.
Sayýn bayým,
Kaçýp gitme öyle sonuna kadar oku , dinle.
Dertlerin büyüðüdür geçim derdi,
O mübarek de bizi çok sevdi,
Sýrtýmýza bir bindi,
Ne etsek bir daha inmedi.
Ahýmýz, Yaratan’a erdi,
Hükümete ermedi,
O da yakýna çok verdi, uzaða hiç vermedi.
Ama ben bu memleketin çocuðuyum,
Ekmeðim ve geleceðim,
Þehitlerim ve dedelerim,
Dilim, dinim ve geleneðim,
Tarihim, þerefim ve herþeyim memleketim.
Hakiki çocuðum ve torunum odur,
Odur asýl derdim, asýl gayem.
Yok baþka sermayem,
Sandýðýndan deðerlidir anlayacan reyim,
Ne makarnaya satarým onu,
Ne paraya.
Yani beyim,
Saç düþtü,kel göründü ya,
Girip araya,
Kývýrmak için baþladýn Ýftiraya?
Hele, orada bi dur!
Çalma elime yüzüme öyle kara kömür,
Yediðim üç öðün hamur,
Kattýn ona da sen zehir!
Sayýn bayým,
Safým dediysem,
Ahmak deðilim.
Görmedin mi bunca sene beni sen hakir,
Kýzýp sana, bastý mührü ona,
Geçmiþte bu fakir.
Fakat usta,
Anlamadýn beni sen,
Ve hiç anlamaya da niyetin yok.
Bak ne güzel oynuyorsun,
Daha çok hürriyet diyorsun,
Okul , baþörtüsü,
Ýnanca saygý diyorsun...
Soldan soldan ilerliyorsun.
Allah için iyi de yaptýn orta,
Fakat olmaz usta bu gol!
Çünkü bazý vaadlerin sakat.
Fakirlik ayýp deðil , tembellik ayýp,
Neden çalýþana deðil ,yatana yapýyon zorunlu sigorta?
Anladýk amaç teþvik,
Ama üretimi attýrmak mý maksat,
Nufus artýþýna hýz katmak mý ?
Aslýnda anlamak için olmaya gerek yok alim,
Kim asgari ücrete edecek o zaman talim?
Etmeyecek miydik biz daha çok ihracaat,
Nereden çýktý bu Ýthalat,
Bu nasýl poltika?
Yoksa asýl muradýn beyim, kendi kalene gol atmak mý?
Cebinden vermiyon; ama sadaka deðil maaþ diyon,
Nasýl baðýþlýyorsun milletin alýn terini?
Haydi baðladýn bana,
Nereden alacan, ne verecen karþýlýðýnda ona?
Yok ortada hesap kitap,
Nerden akacak deðirmenin suyu?
Bana kalýrsa beyim sen oynamayý iyi biliyon da,
Bilmiyon yerini...
Tanýmamýþsýn beni hiç beyim,
Ben halkým, hak yemem,
Alýn teri olmayan kazanca ben benim demem.
Önce adalet,
Önce güçlü devlet,
Sonra halinden memnun millet isterim ben.
Asla olmaz bu yoksul,
Ne paraya pula, ne de kula kul!
Ben halkým,
Avlamak için çýkma yola,
Gel adam gibi projeyle ne yapacaksan halk için
Hak için doðru söyle,
Kývýrmam ben öyle, söz reyim senin.
Sözümün eriyim,
Desteksiz atana deðil,
Gecesini, gündüzüne katana,
Geçmiþe deðil geleceðe yatýrým yapana,
Helaldir benim reyim..
Düþmedim çaðýn gerisindeki fikirlere hiç esir,
Saðduyuluyum,
Sað etti þimdiye dek bana tesir.
Ama ben halkým,
Haktan yanayým, haklýdan yana.
Soldadýr,
Ve açýktýr gözü,
Bir bilsen girmeyi ah bu gönle.
Bu gönle ah girmeyi bir bilsen!
Necip Zeybek
Sosyal Medyada Paylaşın:
NecipZeybek Çöreotu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.