//Ne bir amacým var, ne yetiþmek istediðim bir yer,
Öylesine bir boþluk iþte, bazen aðýrlýðý altýda ezildiðim,
Hiç açýlmadý senden sonra, kapattýðým pencere...
Belki de bu yüzdendir yokluðuna tahammül edemediðim,
Bir gün görünmesen ortalarda,
Merak içinde kalýp kendimi yiyip bitirdiðim//
Akþam uyumaya gittiðimde odama,
Açýk býrakýrdým ya lambayý,
Sen gelip, hem lambayý hem üstümü ört diye,
Aslýnda bilerek yapardým hepsini,
En çok da usulca saçlarýmý okþamaný severdim,
Birde alnýma kondurduðun minik buseyi…
Bazen çok geç kalkardýn hani, baþucunda beklerdim ya,
Sen uyurken, bende sana yapardým bana yaptýklarýnýn aynýný…
Nefes alýþýný izler, kalp atýþlarýný dinlerdim,
Bir de, belli belirsiz bir tebessüm olurdu yüzünde,
Bakmaya kýyamazdým…
Baþlangýçta bir oyun gibiydi hepsi,
Hani sazlýklarýn arasýnda yolunu kaybeden,
Çirkin ördek yavrusu masalýný paylaþtýðýmýz gibi…
Sonra ne olduysa oldu, þiddetli bir akým kapladý benliðimi
Bencillik midir sahiplenme mi bilemiyorum ama
Ya hep, ya da hiç der olmuþ, önceliklerin olduðunu,
Çoktan unutmuþtum…
Sonra düþündükçe olmayacak bir duaya inandýðýmý anladým,
Bu yüzden, çekip gitmekti doðru çözüm, geç de olsa kavradým,
Þimdi bin bir parçaya bölünmüþ bir ben var içimde,
Yaþama küskün, alabildiðine kýrgýn ve bir o kadar yorgun…
Zaman her þeye ilaç demiþ ya bilenler, benzeri bütün sözleri,
Tekrarladým durdum kendime ama ne aklým inandý ne yüreðim,
Þiir yazmaya ve içimdeki hüzünleri boþaltmaya çalýþtým bir süre,
O da olmadý, tekrar etmekten korktum belki bazý þeyleri…
Belki de söylemek için can attýðým sözler dökülürse kalemimden,
Gene en baþa dönmekten korktum… Ýþte gene ayný þeyler oluyor…
Sana söylemek için hazýrladýðým bütün kelimelerim kördüðüm…
Kendimden mi kaçýyorum, yoksa senden mi bilmiyorum…
Bildiðim tek þey var, o da ne seninle ne de sensiz olmuyor,
Yerin hiçbir þeyle dolmuyor… Umutsuz ve mutsuzum…
Mutsuzum ama umutsuzluk da bazen iþe yararmýþ biliyor musun,?
Sanki daha az acý duyuyorum, ya da öyle düþünmek istiyorum...
Senden gittiðimden beri bütün ýþýklarý söndü yüreðimin,
Karartma gecelerinin düzleminde,
Ve gülümseyen gözlerinin özlemindeyim,
Ama senin için olsa bile, olmayacak dualara,
Âmin dememeye yeminliyim…
Söylemiþtim ya çok aðlarým diye, sebepli sebepsiz,
Hep baþkalarýna, baþka þeylere aðlardým,
Hiç istemeden de olsa, senden gittiðim için,
Bu defa günlerce ve ömrümde ilk kez,
Sadece kendim için aðladým…
Hatice AK/23 Nisan 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.