Ölüme Bir dakika, Öyle Bir Zaman ki.
O bir dakika yok mu? Ölüme giden yolda,
Öyle bir zaman ki,
O son bir dakika…
Hayatýn tamamý geçer gözlerinin önünden,
Yaþadýðýn yýllara yolculuk, kýsa sürer saniyeden.
Üzüntüler, sevinçler,
Piþmanlýklar.
Fýrtýnalý aþklar, kýskançlýklar.
Keþke,
Keþke diyecek zamanlar, çoktan geçti bile,
Yaþanan zaman biterken.
Söylenecek bir söz bile kalmaz,
Son dakikadan sonra, sonsuzluða giderken.
Ölüme bir dakika,
Öyle bir zaman ki!
Hangi anýnda olsan da hayatýn,
Tamamýna eþittir, geçen zamanýn.
Önüne uzun yýllar sýralansa da,
En sonunda bulacaðýn zaman, son dakikadaki andýr.
Yaþanýlan en gerçek an,
Ýþte o zamandýr.
Gerisi sadece yalan dolu bir yaþamdýr.
Ölüme bir dakika,
Öyle bir zaman ki!
Kaldýysa içinde bir sevda yarasý,
Yürekte büyüyen sýzýlar, dolar hüzünlü gözlere.
Bir kaç damla yaþ, yanaklara dökülür,
Süzülür gider, umudun bittiði yerlere.
Seven gönül yastadýr,
Hayatýn tükendiði andadýr.
Ömre bedel, bir aþk,
Kapanmayan gözlerde, sönmeyen intizardýr.
Mehmet Macit
24.03.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.