Nisanda zamansýz kar yaðarken
Ben sebepsiz düþünürüm...
Gece uyanýp baktým, yoktun yanýmda
Çaresizdim, ve sensiz üþüdüm !
Sert rüzgârlar esiyor geceleri
Bir uðultu týrmalýyor penceremi
Korkuyorum, çocuklar gibi...
Gel istiyorum. Korkumu gider !
Uykum kaçtý, sana geleyim dedim
Dün gece sendeydim...
Saatlerce, baþ ucunda seni seyrettim
Öyle güzel uyuyordun ki, melekler gibi...
Sayýklýyordun, duymak istediklerimi !
Kývrýlýp uyuya kalmýþým, saçlarýna...
Nasýl da korkarým gözlerine düþmekten
Kirpiklerine tutunup öyle bakarým, kara gözlerine...
Uyan desem, ’uyuma bugün’ misafir geldim !
Ne uyanmak istiyorum, bu uykudan, ne de uyarmak
Saçlarýna takýlýp, her yöne savrulmak
Bir damla göz yaþýnla boðulmak, elimden tut bile demeden
Gitmek istemiyorum, dönüp tekrar tekrar, bir daha bakmak
Haykýrmak istiyorum, haykýrmak.
Bu benim için, güneþe bakmak !