//Ýskender’in kýlýcý kadar keskin Spartaküs’ün hýncý kadar devirgendi gücün Sen halâ neyin keþfindesin !//
bugün yine göðümden geçmedin Hümâ çok bekledim seni sarkýk kalacak yine dudaklarýmýn köþe baþlarý gam çanaðýný týka basa dolduracak bu meyus gözyaþlarý þimdi hangi iz düþecek sâye-i afâkýma ya da hangi bulut yanacak yakýlacak telâþlý âsumana güz sancýlarý acýtacak yine ölgün bedenimi caným yanacak !
ey Hümâ ! alp daðlarýnda buz mu kesti aþka uzak yüreðin kuþuçuþu menzildeydi oysa sana amade iklimlerim yine kýþ bitmeyecek !
ehven yaftalar yapýþacak þimdi üstüme sevdaya dair kimi aðýrdan alacak, kimi yok pahasýna satacak belki miadým dolacak !
matem deðil bu yokoluþumun festivali yalnýzca ben de mutlu olacaðým inan hiç doðmayacak gülüþlerim ölüþlerimin yerini alýnca salâm okunacak !
bugün yine göðümden içmedin Hümâ býrak göz yaðmurlarým ýlgýt ýlgýt izbe sokaklarýma aðsýn sensiz de mavidir, maidir semâ lâkin sen boz bulanýk yoz varlýðýnla beni ufaladýðýn parelerce … yok olacaksýn ve hatta…çisil çisil aðlayacaksýn !
ahh Hümâ ! kasvetin gergefinde gerilecek gök yüzüm binbir renge bürünecek duygu daðarcýðýmda her geliþ bir þölen, gidiþlerini hiç sorma ! þenliðe yayýlan hüzün dalgasý anaforlara gebe her girdap bir hicran doðuracak !
bugün yine göðümden uçmadýn Hümâ ! esrik avuntular geçir þimdi süzülüþlerine karmaþýk bir çýðlýk yýrtsýn baðrýný dinle ! uçsuz bucaksýz bir sayýklamalardasýn kendini kendin bile duyamayacaksýn bu gidiþle uzandýðýn daðlar dar gelecek hürriyetine ve bir zaman öylece savrulacaksýn yalancý sevdalarýn estiði yere kayýtsýz sevdalarýn kayda geçecek her darbede inleyecek vurdumduymaz sanrýlarýn bir gün kuytularýma yolun düþecek gök kubben dar gelecek, belki de yarýn boðulacaksýn !
ey Hümâ ! … ey saye-i muamma kanatlarýndan süzülen yakamoz buðularý gökkuþaðýmdý ya hani göðüm kuþaksýz, göðüm büklüm büklüm, göðüm alabildiðine gri þimdi kaf daðýnýn ötesinden duy sesimi dermanýn dermediyse cesaretini zümrüdüankanýn kuluncunda süzül enginlerime gün gelir, gam gider bulurum seni býraktýðým gibi sakla kendini bana niyazkâr zikirler sana ithaftýr Hümâ çaðrýlarýma yürek týkama! hayallerin dar gelirse giz’li uçuþlara atlantisin izbe sokaklarýna at kendini ve sular çekilinceye kadar çýkma !
onbeþnisanikibinonbir
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülkurusu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.