//Yangýnlarýn bozkýrlarýmý yakarken
Ana/dilim gibi sevdim seni//
Bana esme diyorsun, esme!
Ben daðlarýn göðüslerinde emzirilen çocuðum.
Gözlerin þarjöre sürülmüþ bir çift kurþun.
En ummadýðým zamanda,
Geldin
Sinemin ortasýnda can çekiþen
Bozkýrlarýn merhametine sýðýnan
Bir serçenin gözyaþlarýndan vurdun.
Her kefenin rengi ayný deðilmiþ
Üzerime biçilen siyahi kefenlerin rengi
Avuçlarýma bulaþtýkça,
Dokunduðum ne varsa
Ýsten de kara…
Sularýnda yýkandýkça p/aklandým.
Gözlerin sabahlarýma doðdukça
Mercan mavisi gök/yüzüne bakýp
Ana rahmindeki cenin gibi
Gözlerimi ovuþturup
Tekrar tekrar gerdanýna saklandým.
T/uzaktýn!
Uçurumdun!
Koca bir denizdin!
Bense rahm(et)ine düþen yaðmur…
Yaðdým,
Durmadan yaðdým.
Daðlardan topladýðým ne varsa
Kýyýlarýna topladým, durdum.
Anladým ki;
Ne sen bensiz olabilirdin
Ne de ben sensiz …
Oysa ki bizi biz eden
Bu kýsýr döngüde,
Her seferinde
Senden gitmek zorundaydým.
Kokunu zerrelerime sürünüp
Buharlaþýyordum an/sýzýn.
Ölürcesine uzaklaþtýðým z/amanlarda
Martýlarýn çýðlýklarý kulaklarýmda
Bir bulutun gözlerine sýðýnýp
Aðýr aðýr dolardým.
Senden uzakta
Kesik kesik aðlardým.
Ölüm grisi bulutlar
Doðuma gebe
Çatlarken göbeðinin damarlarý
Sancýlarýný gözlerimden akýtýrdý.
Ve ben
Yeni bir vuslatla
Bütün çýplaklýðýmla inerken
Ka(r)nýndaki boþluða
Bütün kara(n)lýklarý unutup
Masmavi bir tebessümle
Beni sýmsýký sarardýn.
Yaþardýk dolu dizgin
Meltemlerle eserdim kanatlarýna
Düþerdin içime imbatlarla
Toy bir kýsraktýn
Bozkýrlarýmda dolaþtýkça
Terk edilmiþ bir coðrafyanýn
Virane sokaklarýnda
Buzlu pýnarlardan geçip
Hücrelerime yangýn yangýn akardýn.
Ýþte böyle!
Gamzesine vuslatlarý s/akladýðým kadýn
Sen bu dünyada çok þeydin,
Geriye kalan hiçbir þey…
Ben daðlarý severdim
Sense denizleri
Tek heceli bir sözcük
Birleþtirdi bizi.
‘’AÞK’’
Necat USLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.