durur muydu hiç zaman,ben sana küstüðümde
ya da zamansýz küsseydim ben sana
hiç olur muydu
-I-
sen bilmezdin
masallar okurdum her gece hayaline
ve duymazdýn ve aðlardým kendime
teselli ederdim içimi
yalýn yalnýzlýklara yakýþmazdý süslü anlatýmlar
mutsuz sonlar vardý bazen ve umutsuz kahramanlar
inandýrýrdým içimi
diz(e)lerime yaslardýn baþýný, gözlerimi kapattýðýmda
hayat geçerdi gözlerimden
aydýnlýðýnla sen geçerdin þiirlerimden
hece hece dökülürdün hayallerimden sayfalara
dize dize d/okunurdun her seferinde,en sonsuza
-II-
ve ’gitmek’ derdi kader kalemime
kederine bulayýp ve içime bulanýp hüznüyle
’uzaklaþmak’derdi,en büyük armaðan gölgene
aklýna hür,yüzüne özgür kelimeler bul
bul ve çek git kendi gerçeðine
’ama hissetmek’derdim kendi kendime
masallara inanmayan çocuk yoktur diye
en anlamsýz masallara inanýrdým,büyüdüðümü unutup
ve aðlardým,her masalýn sununda acýmasýzca -unutulup-
sen,susardýn
gidiþime susardýn,ölümümüze susar gibi
belki üzülür diye ayrýlýðýn
belki utanýr diye yalnýzlýðým
-III-
ben,giderdim
gitmek miydi gerçeðim
susmak mýydý gerçeðin
bilmezdim
ve giderdim
caným mýydý senden giden
canýmdan mý giderdim ben
bilmezdim...
Büþra Topbaþlý