geziyorum adýný kimsenin koymak istemediði bir bulutta ya da mesela söylüyorum sesini açmaya kimsenin cesaret edemediði kendinden kalabalýklaþmýþ bir radyoda
sonra susuyorum yabancýladýðýn kelimelerle özletiyorum kendimi özlüyorsun ama nasýl sessiz nasýl hissiz ve evsiz evin yok mu sahi senin hep buralarda, tam þuramda, solcaðazýmda iþin ne? eski bir radyo gibi yine sesim adýnýn baþka yeri yok sanki, yeri hep içim
çiziyorum resimden zerre kadar anlamayan ukala bilmiþliðimle saydam bir portre gibi yüzün karþýmda neresinden bakarsam bakayým aklýn hep baþka bulutlarda ve geziyorsun adýný hiç koymak istemediðim o uzaklarda ya da mesela söylüyorsun sesini açmaya kimsenin cesaret edemediði kendinden kalabalýklaþmýþ bir radyoda
evin yok mu sahi senin hep içimde, sesimde, her sözümde iþin ne?
Sosyal Medyada Paylaşın:
bü$ra Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.