mavinin rengini sordum düþ yorumcusu bir þaire ’’mavi zaten bir renk’’ dedi ’’ama sen þair deðilsin’’ dedim bir þair maviye nasýl renk derdi ki
içimde dünden kalma bir ekmeðin dýþlanmýþlýðý içimde hiç kullanýlmamýþ bir havlu kenarýnýn kimsesizliði içimde ölü bir çeyiz içimde mavinin renk olma ihtimaline karþý biriken isyaným tüm ihtimallerini kurþun kalemle öldürmüþ bir þair; içim sanki maviyim sanki tükendim
hiç tanýmadýðým bir þair hiç baþlamadýðým bir þiiri böyle tüketti oysa sokak sokak gezip anlatacaktým onun kirpiklerini hecelere bölünmüþ bir kitap cümlesi gibi sýk ve zor anlaþýlan simsiyah kirpiklerini belki de güneþi yazacaktým onun gözbebeklerine ama maviyi küçümsedi kirpiklerini ve tüm sokaklarý tüketti
ah benim bu alýngan içim ah benim gezemeden bitirilmiþ sokaklarým ben bir þair sevdim ama maviyi daha çok sevdim
hiç tanýmadýðýmýz insanlar böyle bölebilir mi cümleleri güneþin yazý olma ihtimaline karþýlýk kýþ, yaza küsebilir mi veya küçümsenebilir mi benim gözümde büyüyen mavi mavi ve sokaklar tüketilebilir mi
sevmenin rengini sordum düþ yorumcusu bir þaire ’’mavi’’ dedi hissimin tüm sokaklarýnda koþtum çocuk gibi ’’sen þairsin’’ dedim
ben bir þair sevdim sonra bir daha sevdim
Sosyal Medyada Paylaşın:
bü$ra Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.