ruhumun sert buzulları

kaç zemheri güz
hasretinle baðlanmýþ saçlarýmda
sancýsý baharda týlsým
inince yýldýzlarla akþamýma
üþür inceden yokluðun
kurþun yemiþ gözlerimde






düþmüþ dipsiz kuyu en ýssýz dalgalara
sesi kulaklarýmda kör
sesi karanlýðýn kýskacýyla
duvarlara iþlenen zincir
uðruna ölümlere yýkýldýðým
çýrýlçýplak yüreðim





içimde çatlak soluðun canýmla keser beni
vurgunum nicedir esrik çýðlýðýna
kan salgýlarýnda gece
upuzun kayar
sevda içinden zehirli yýlanlarý çýkarýr
alnýmýn tam ortasýna
uyumaz
baþýmýn aðýrlýðýnda
saklý hançerin akýmý



çiy tutmuþ þiirlerde kaldýn tek kolla
gözyaþýmý boðazladý kurtlar
lacivert gökyüzü altýnda
aklým açlýðýn boþluðunda


uçurum soðuklarýna buyruk kesildim



öl...
vurul...
ruhumun sert buzullarýnda
bir yanda annem kaç sabahý aðzýyla parçalar
mavi bakýþlarýna son yaðmurla geleceðim
bekle beni


parçamdan diðer yarýmý söküyorum

ölümün namlusuyla








Sosyal Medyada Paylaşın: