hayat saygý ile yaklaþýyor insana gizlenmek istediðinde engel olmuyor kendine sakladýklarýn için ’hadi’ demiyor arkandan inatla seni iteklemiyor sessizce usul usul sana eþlik ediyor
ve sen.. sonunda ifade edemediðin her þey ile baþbaþa kalýnca sorguluyorsun neden bu kadar yordum kendimi ? neden bu kadar saklandým kýyý köþelere ? neden bu kadar yüklendim yüreðime ? neden bu kadar duymamak için direndim yanýbaþýmdakilere..
ve aslýnda.. ne kadar kýsa bir süre için gelmiþiz meðer dünyaya elde avuçta kalansa geride býrakacaðýmýz anýlar ve dudaklarda kalan ufak bir tebessümden baþka o da yâd edilip hatýrlanýrsa bizden yana miras sayýlýrsa..
A.G.T þubat’2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
yağmurum ben Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.