zaman gelgitlerinde
kuþluk vaktiydi geçtiðim yollar
gök kubbe acýyla yoðrulmuþtu çoktan
vazgeçmese de esaretinden
dilimdeki tüm dualar
hasretin omzumdan
bir mevsim gibi iniyor ayak uçlarýma
yürüyorum
dilimde göçebe bir ses
yaðmurlardan kaçar gibi
benlik karmaþasýnda vuruluyor yarýnlarým
yüzünü unuttuðum yöndedir dökülen yanlarým
asýyorum yüreðimi
yeryüzünün tüm endiþelerine
siyaha dönüyor ruhumun mavi fýsýltýlarý
kaç mevsim bekleyecek tebessümün renklerini
ayak izlerindeki þefkat çilelerini çözmeden
sevdamýn boðuk hasreti
....