Biliyor musun…
Sen gittiðinden beri kendimi eve kapattým
Plaktan hiç duymadýðým þarkýlarý dinliyorum
Nereye baksam izlerin duruyor köþelerde
Masanýn üstünde mum bir yýðýn kaðýt parçalarý
Her gün gönderilmemiþ mektuplar yazýyorum
Pencereden dýþarý boþluklara bakýyorum
Çaresizlikte içinde þaþkýn þaþkýn dolaþýyorum
Kendi kendime sen güçlüsün diyerek
Dýþarý çýkmak için dehþetli acý çekiyorum
Adýmlarým seninle yürüdüðümüz yerlerde
Yaðmur dolu bulutlar ufukta yoðunlaþtý
Dalgalar kumsalý ve çýplak ayaklarýmý dövüyor
Kayalýklara oturup uzaklara bakýyorum
Az ileride kýzlý erkekli grup toplanmýþ
Gitar çalýp eðleniyorlar gözlerim yaþlý
Aklýma yüzün ve sesinin büyüsü geliyor
Þiir okumandaki beceriyi özlüyorum
Kendimi çirkin ve çok yalnýz hissediyorum
Yýpranmýþ hatýralar okþarken yüreðimi
Etrafýmý sis kapladý üþüyorum
Üzerinde yosunlarýn oluþtuðu taþlar
Yollara düþen yapraklar arasýnda
Çamurlu patika yoldan týrmanarak
Ýçimi vahþi özlemle yakan
Çoban püskülleri ve ýsýrgan otlarýnýn her yerini sarmýþ
Harabe küçük taþ eve bakýyorum
Seni asla unutamayacaðýmý biliyorum.
Ümmühan YILDIZ