aþk acýsý nasýl geçer anne
nasýl kabuk baðlar ruhumda açýlan yara
her gün artan yaþlarým nasýl kurur
bildiðim þarkýlarý nasýl unuturum
gezdiðimiz sokaklardan ayak izlerimizi nasýl silerim
kýyýsýna çekilmiþ bir þehri nasýl yaþarým uzaðýnda
bir vapur güvertesinde nasýl vururum martýlarý
dalgalarý nasýl kanatýrým
kýzkulesi’ni hangi gücümle sökerim yerinden
bu kadar aðýr acýyý nasýl çekerim
dilimde dudak kesiði bir özlem
gözlerimde tuzbuz bir adam
teni bulut, gözleri orman
dokunsam dört yaný yalan
iki nefes aþk çeksem neye yarar
bir ihanet daha koklasam…
ismini bekleyen mezar taþý gibi soðuk
koca bir yalnýzlýk
koca bir ölüm
bin piþmanlýk soyunsan
…neye yarar
bir þehri gözlerime sýðdýrýp da
göðüme sýðdýramadýðým sevgili…
iki kýþ bir aþk etti kýrk yýllýk ömrümde
içimdeki yangýn mý
tenimdeki ayaz mý ayrýlýk
aþk bir kez daha canýmý acýttý
bir kez daha ayný adam!
seni dinlemedim anne
kalan hiç’lermiþ aþk dedikleri
Arzu Altýnçiçek
Gizdökümü/Aralýk-2010