Ehram

Selvilerin hýþýrtýsý, kozalaklarýn intiharýna iliþti gözlerim!
Titrek kadýnlarýn dilinde ki
Aðýtlarýna deðdi yüreðim…

Yýkýlmýþ düþlerin kýrýntýlarý daðýlmýþtý etrafa
Kimse usulca eðilip almak istemiyordu…
Avuçlarda büyüyordu zavallýlýk…
Ve bir tek burada geliyordu akýla hakikat!
Görkemli özgürlüklerin peþinde,
Sývasý dökülmüþtü mukadderatýn.

Çaresizliðin tahtýnda oturmuþtu kader
Ve tüm sönen ýþýklarýn kesintisi oluyordu umut…
Çirkinleþtirilen tüm vaziyetlerin ömrü
Bir avuç toprakla çoktan dolmuþtu…

Belki de bir bahar akþamýný anýmsayarak,
Son kez bakýlýyordu yüze…
Yaralý yüreklerin feryadý cayýr cayýr yakýyordu lahzayý;
Usulca sözlerini geri sürenlerin þahitliðinde…
Hikmetine sual buyrulmayan hakký için
Metanet kaç dakika barýndýrýlabilirdi þaþkýn dudaklarda…
Mýrýn kýrýn etmiþ tüm vakitsiz kelamlarý
Bir gecenin genç baðrýna gömüyorum þimdi!

Gelin gibi süzülerek beyazlar içinde
Elimde ki külçe gibi aðýr defteri
Ve arasýnda kurumuþ suskun gülü býrakýyorum
Gözümün ismime iliþtiði ihtiþamlý mermer üstüne…
Ardýndan çöküp anamýn dizi önüne siliyorum gözyaþýný…


Bir masalýn efsunlanmýþ kahramaný deðildir beþer.
Bir rüzgara aþýk olup ne kadar sürüklenebilir yaprak?

Elbet dil diyecektir Aleyküm Selam…

Sosyal Medyada Paylaşın: