Saat þimdilerde aþk-ý acý geçiyor Vebalar içindeki narin bedenim Ýstese neler yapar, Ama ölü kokuyor Üstü toprak örtülü…
Seslerine kulak verdim bugün Dillenen mevsimlerin Sesi hoþ çýkan yapraklarýna Nidalarý ötelerden duyulurken Benim kulaklarým Sensizliðin çýðlýðýyla aðýr hasta, Ki ölüm döþeðindeyken Anlatamaz içinin yangýnlarýný, sonbaharlara
Kanatlanarak uçan aþk þiirleri, Ayýn son halesinde Ýlk tangosunu yaparken Vurgun yemiþ benliðime Fervasýz isyanlarýmý dinletiyorum Yaðan yaðmurlar bile susmuþ Ölü tenime dualar okurken Sen ki sen Nerden bileceksin ruhumun azap içindeki bitkin halini?
Rüzgârlarýn hýþýmlý nidalarý Ýçimin piyanosuna emirler sýralarken Yanlýþ týnlamalar oluyor yüreðimde Ben ki ben Kara kaderin eþliðinde sahneye ilerlerken Aþkýn en acýklý senfonisi Bir notayla kaybediyor Acý müziðin son sessizliðini…
05.04.11
(Ýlknur karaca)
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlknur Karaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.