Ağlayan Kirpikler

Gözlerimden kaçýrdýðýn bakýþlarý
Eline vereceðim bugün
Yaðmurlarýnla ýslattýðýn ruhumla
Gidip gelen düþlerimi
Kalbime gömüp,
Dualar okuyacaðým ölen huzuruma…

Düþerken içimin aynalarý,
Gösterirken hayata seni,
Ömrümü gizleyip (içime)
Aðlatacaðým kirpiklerimi…

Gönlüm geçip giden baharýn arkasýndan
Yollarýn gizemli yanlarýna bakarken
Elimde titrettiðim ‘sen dokunuþlarýna
Bir nefeslik soluk aldýrýp,
Þiirime yerleþtireceðim…

Yüzüme çarpan ayýn gölgesinde
Paramparça olan umutlarýmý
Terk ediliþ namýna edilen
Feryat figan nidalarý (vedalarý)
Toplayýp,
Gece rüzgârýna çalacaðým…

/Son trenin son yolcusu gibi
Bineceðim bu geceki rüyalarýna
Göreceksin aþkýn tesirini
Ve sen!
Hissedeceksin bendeki aþkýn nasýl nefretleþtiðini/

Teninde ayrýlýðýn soðuk dokunuþlarý varken (dururken)
Bendeki senin götürdüklerini
Eline alýp,
Bin parçaya böleceksin ettiðin yeminleri…

Çýkarken kýrýk, dökük ‘sen köprülerinden
Dokunduðun her yer,
Yanýk aþk kokusu olacak,
Kapkaranlýk hayallerimin gizinin
Anlaþýlmaz görünüþünden
Ölü kalbimi görüp,
Toprak alacaksýn üstünden…

Usulca yalvarýrken Tanrýya,
Güneþ kokulu aþklarý dileyip,
Meleklerden aldýðým hazla,
Seni isteyeceðim yaratandan
Kabul olur musun?

Bilemem


Söylesene bana,
Sessizce isyaným yetersizken
Yüreðin hissedecek mi?
(Hissedemediklerini)

Bilmem ki?

03.04.11

(Ýlknur karaca)


Sosyal Medyada Paylaşın: