Oval aynada… sessizliðe gömülmüþtü her baktýðýnda kayýp düþlerin kurþuni çisesi soluklarýnda kulaðýnýn arkasýnda ki kýsýk bir ses yýrtarcasýna beni affet.
Gözünün kenarýnda bir damla yaþ geçmiþe duyulan acý öfke özlem çýplak ayaklarý hafifçe titredi her gün gece yarýsýna kadar beklediði bir çift gizemli elden baþka bir þey deðildi aslýnda.
Dalgýn gözlerini karanlýða dikmiþti unutmalýydý... rüzgara karýþan kapýnýn gýcýrtýsýnda þehrin yaþam dolu ýþýklarý altýnda dönüp duran kar taneleri saçlarýna uçuþurken motor uðultusunda gecenin içinde kayboldu.
Ümmühan YILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümmühan Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.