---Ýstanbul Yarim Benim--- Ýstanbul yarim benim Hem ruhum hem damarýmda þifa , kaným. Ayýrsalar beni ondan, Duyulur sinemden ince bir feryadýn sesi. Parça parça dökülür içim geçtiðim her semte. Ýstanbul bir baþkasýn sen gönlümde. Nefesime nefes katan o manevi havan, Alýr götürür beni çaðlar öncesine, Gezip dolaþtýrýr surlarýn, bizanstan osmanlýya. Gül bahçeleri ve laleler yayýlýr sokaklarýna mis kokular. Sana hasret kalmaya dayanmaz bu can, Sen gözümde al duvaklý gelin, Sen yüreðimde hasretini çektiðim sevgilim. Ýstanbul yarim benim. Yine bahar geldi, caddelerin cývýl cývýl. Her yer yeþerdi, betonlarýn arasýndaki bahçelerin. Arþa uzanan minarelerin, Kulaklarda çýnlayan ezan seslerin, Semada uçuþan martýlarýn, Cami avlularýndaki güvercinlerin, Limandaki vapurlarýn, rýhtýmda dolaþan aþýklarýn, Kaldýrým baþlarýna çökmüþ dilencilerin, Üst geçitlere dizilmiþ seyyar satýcýlarýn, Ve tramvaydaki kalabalýðýn, Ýstanbul eskiliðin ve yeniliðin, Herþeyinle, yarimsin benim...
16.03.2011-MUSTAFA YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Şiir Deryası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.