Havada ne ay var ne de yýldýz. Kapkaranlýk sokaklar, Heryer kuytu ve ýssýz. Hatýralar bile terketmiþ beni, Gönlüm yalnýz. Bahar bitti, kýrlangýçlar göçtü, Onlarda vefasýz. Bir ben mi varým bu þehirde dert çeken? Herkes neden gamsýz... Sokaklarda gezen bu çýplak bedenler, Izdýrabsýz! Kalblerde kalmamýþ iman, Gönül bohçalarý ise azýksýz. Ahiret unutulmuþ, Akýllar para bolluðunda kurumuþ, Kulaklar þehvet þarkýlarýyla paslý, Anlatýlanlar faydasýz. Sanki bu memleket baþka, Gavur diyarý gibi laþka, Kimi kafir mi? Bilmem imansýz.. Ýnananlarda maneviyatsýz. Bodrum! Bodrum! Sen þehir, biz insanýz... Seni kirleten biziz. Bu, yakarýþ mý? Ýsyan mý? Neyse... O da faydasýz...
Mustafa YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Şiir Deryası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.