*
Bu Kez Ellerde Pergel
...............................eski adý; SEVR’ idi yeni adý; BOP
Hiçte yeni deðil bu Avrupa’ nýn hâlleri...
Çok evveldi vizyondan kalkmýþtý ya o filim!
Asya’ yý, Afrika’ yý, kurcaladý elleri;
Oturup ta ölçtüler her yeri milim, milim...
Ellerinde bir cetvel, sýnýrlarý çizdiler...
Nerede iþe yarar yerler varsa gezdiler!
’Halk nasýl sömürülür’, kitabýný yazdýlar;
Sövecem de, dönmüyor þu benim âciz dilim...
Gittikleri yerlere ’Ýncil’ lerle gittiler...
Halklarý, gözü yumuk duaya eðittiler!
Sömürdüler yýllarca koyun gibi güttüler;
Halkýn elinde kaldý, bir Ýncil’ le, bir kilim...
Yaptýklarý, kitabýn satýrýnda yok idi...
Allah’ ýn kullarýna mezâlim bir çok idi!
Toklarý aç ettiler, açlar artýk tok idi;
Yuttular ülkeleri hem de gör dilim, dilim...
Doymaz karýnlarýný daha büyütmek için...
Çok ta uðraþmadýlar, halký uyutmak için!
Bölüp parçaladýlar, rahatça yutmak için;
Oysa, mahlûkatý hiç ayýrmýyordu bilim...
Bu topraklar bizimdi zamanýn bir yerinde...
Ne canlar yitirdik biz, ömrünün seherinde!
Anlasaydýk geçmeden zamanýn âhirinde;
Ahvâl akýla zarar, görünense çok elim...
Bu kez ellerde pergel, verin ülke adýný...
Batý/ lý hatýrladý, tekerin icâdýný!
Düz sýnýrlar doldurdu nihayet miâdýný;
Bir ’pi’ ile kareyi, çarpýyor artýk ilim...
Halil Þakir Taþçýoðlu
Antalya-2011/04
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.