Hayat
Sitemini yüklerken eskimiþ omuzlarýma
Sana tutsak bir þiire adandý yaþamak
Düðümlenen sessizliðimin çýðlýðýnda
Ýç çekiþleri var hala gözlerimin
Gözlerim girdap
Tutunamadým kirpiklerimin ucuna
Düþtüler birer birer
Ucu görünmeyen yalnýzlýða…
Can yaram sýzlarken derinden
Dikenlere sarýldým
Yýlgýn duvarlarýma vurdum acýlarýmý
Ömrümün esaretini býraktým kapýna
Fütursuzca yýkýp geçtin
Daraðacýna astýn umutlarýmý…
Ah anne!
Ellerimde kanýyor hüzün çiçekleri
Saçlarým darmadaðýn
Acýnýn daðlarý büyüyor mýsralarýmda
Sen bilmeden.
Öylesi muhtaçken
Getir merhamet nakýþlý taraðýný
Usulca yaslanayým gönül otaðýna
Hýçkýrýklar boðulsun sabrýn denizinde
Sakýn duyma..görme ki acýmasýn kayboluþlarým…
Gece soðuk peçesinden sýyrýlýyor yine
Uykularým huzurun sinesinde saklý
Bense
Ýhtimaller sarkacýnda
Sancýlý düþlerin esiriyim..
Bilmem ki nasýl aðrýdýr bu
Çöl susuzluðuna dönen
Bir katre sunsan serabýma
Mavilere gizlediðin tebessümden
Yaðmur serinliðini serpecek kuraklýðýma
Sana benzeyen bir tohum yeþerecek bahçemde
Sen diye büyüteceðim
Ýçimin mevsimlerinde…
Þimdilerde..
En solgun halimle çekildim kuytulara
Gün teselliye muhtaç
Rüzgâr korkuyor nefesimden
Hani sensizliðe tahammülüm olsa
Ölüm/e misafir/im ol diyeceðim
Sen gel/meden
Züleyha özbay bilgiç
25 mart Cuma
2011
Kütahya.