G Ü L

deli taylar gibi koþturup durmuþtu
geçmiþti papatya falý zamaný
griydi hayat rengi hâlâ...

yenilgisini kabullenmedikçe
düþlerinin rengini boyayamayan ellerini
kanatýp duruyordu, yüreðinin týrnaklarýyla

yaðmurlar dolusu aðlarken
yalnýzca
gözmerceðine yerleþtirdiðini görüyordu o
ve bir türlü vazgeçmiyordu

dalgakýraný olmayan limanda
dalgalarla boðuþa boðuþa
cebelleþerek / diþe diþ
zorluyordu umudu

bir ney çaðýltýsýndan süzülüp gelen
bir masal olmayacaktý yaþamý oysa
çünkü hayat
yedi vermeyen bir gül dikmiþti doðduðunda ona!...


Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir


Sosyal Medyada Paylaşın: