Hiçbir þeyi özlediði þeyden fazla sevemiyormuþ insan
..........................
Eskiyen bir günü göðsüne sýðdýrýyor gece
süzülmüþte devraný alaca sonbahar
hüznün elleriyim
ruhuma sarýlýrken durgun vazgeçiþler
sýrt sýrta donuk
güçlü ve inatçý gitmeler
dengeler yeni bir bitiþe solgun
bu yüzden soluyor gövdesiz gölgeler
iþlenen zamanlarýn hýþmý
derinlere çýðlýk
bürüyor kulaklarý
içli benizlerin etiketinde döþeli tanýmsýzlýk
en yükseðe oturtulan gözyaþý damlasý
nefes alýrken içine çekiyor
duru sularýn karanlýðýný
sessizliðe gömülüyorum
sanki eylül düm
yaþadým bir avuç yaðmurda
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.