saat dokuz

saat dokuz

anýlarým yarým,düþlerim tuz buz...


dýþarda yýldýz serpili, titrek bir gök var; hava ayaz, toprak ana bembeyaz

elde neþe bende keder,kalmadý artýk gündüzlerde sevinç,akþamlarda haz

oysa o buðulu kokulu soðuk ve aðlak kýþ akþamýnda dinleseydin beni biraz

her kýþ heder olmazdým böyle ve hatýrým kederle dolu olmazdý hiç bir yaz


içim gam dolu,gel tek bir ipliðe baðlý dünyamýn ipini de çöz

gözlerime kar yaðýyor zaten, ýsýtmýyor yüreðimi hiç bir söz

gel yüreðimi avuçlarýna býrakayým al istediðin kadar ez

yeter ki yanaðýnýn çukurunda yaþ olup kalayým son kez





Sosyal Medyada Paylaşın: