yoksunum geçmiþin gölgesinde duran aðaç gölgemden cýlýz nehirler kadar zor akýyor zaman ezberimde sus sayýklamalarýn…
uzak þarkýlardan, tiz bir yanký dönüyor içimde “kalbimin sahibi sensin” denizden bir naðra kopuyor aðýdýnla þahlanýyor rüzgâr gelgitleri bitmiyor camlarda vuran hazan, senden yâdigâr
/hükmü daim sürer ömrünce görülmez içteki yaranýn izi
lâcivert bir gecede karanlýk denizin sularýnda batarken duyulmayan imdat sesi!/
dar odalarda boðulur nefes çatlar varlýðýndaki sabýr çatlamaz tohum
kavuþmasýz ölümsüz yaþanmýþlýklar içinde bitmez savaþýn hergün bir ayna kýrýlýr bedeninde
döner durur ayný gün dönümü þans yeniden dönmez uzaklardasýn þimdi yüzüme mühürlü bitip tükenmeyen yaðmurlarýn…
Hâdiye Kaptan c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahaf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.