Unuttum, bana ait her þeyi, aklýmý, ruhumu,
kendimi unuttum, bütün sözlerim, dilimde kurudu,
konuþmayý unuttum…
feragat ettim bana ait,
ve benim olan her þeyden,
duygularýmdan, neþemden, sevincimden
hepsini yüreðime gömdüm, kilit vurdum üstünden,
yaktým bütün gemileri,
sessizliðime sebep olduðundan beri...
ki;
içten bir merhabaya, minicik bir tebessüme,
ve dost nidalý tümcelere, kýrk yýl köle olabilirdim,
duyamadým, göremedim, iþitmeyi, görmeyi unuttum...
arsýz, hýrsýz ve acýmasýz geçiyor her an,
her geçen gün, alýp gidiyor ömürden,
acele et, sev kendince, sevebildiðin kadar,
üþütme yüreðini, düþünme kalanlarý ardýnda,
ve sakýn üzülme, bunlar böyle, genel geçer kurallar...
bak ben halâ yaþýyorum,
bunca yýkýntýdan sonra,
yaþýyorum iþte...
ölenler, yaþama sevincim ve ruhumdu sadece...
canlý olmak yaþamak demekmiþ zannýmca,
hani bilirsin iþte, herhangi bir þey, kuru bir dal,
susuz bir ýrmak, ya da çoraklaþmýþ toprak gibi,
bir þeylerin uðruna ölmek tüm bunlar deðilse,
Baþka nasýl öleyim bilmem ki...
olur da aklýna düþersem bir gün, hani bir ihtimal,
yani seyre gelirsen ölen ruhumu,
bir dal karanfil getir, bir de fesleðen,
hangi çiçeði sevdiðimi bilmiyorsun ya,
sipariþ verme nedenim bu yüzden...
bilmediðin baþka bir þey daha var,
bilmediðim ama hissettiðim karanfil kokuna meftundum,
konduramazdým ve habersizdim, bu kadar tez öleceðimden..
neyse; boþ ver istersen, düþünme bunlarý aldýrma,
hepsi laf kalabalýðý, hepsi deli saçmasý,
yaratýlanýn en arsýzý insandýr, nasýl olsa,
gelir her zorluðun üstesinden,
yürek acýmasýzca sarsýlsa da en derininden,
hiç bir sevenin fiilen öldüðü görülmemiþtir,
sevdiði için kederinden...
Hatice Ak/21.03.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.