Dizginlerinden boþanmýþ bir tay gibi,
Çevik,
Hoyrat ve saðanak bir yaðmurda,
Delicesine yürüdüm damlalar arasýnda...
Yetiþebilseydim eðer,
Þemsiye olacaktým kýr çiçeklerine,
Açýp yüreklerini, heba olmasýnlar diye...
Ben sana hangi tonda seslensem,
Ve gel desem, gel....
Gelmezsin…
Biliyorum gelmeyeceðini,
Çünkü;
Sevginin yerini gururun aldý...
Çünkü;
Sevgin cümlelerinde tutuklu kaldý...
Boþ ver gene de, aldýrma sitemlerime...
Ben sevgimi;
Bildiðim gibi yüreðimde yaþarým...
Sen; cümlelerinde yaþa...
Gelsen bile, gene dönmeyecekmiyiz en baþa...
Ben seninle tutunmak istemiþtim hayata,
Bal mumundan kanatlarýmla...
Güneþ olup, yok ettin sevgimi,
Gelsen neye yarar artýk,
Gelmesen neye yarar...
Bulamazsýn ki eski beni...
Üstat Necip Fazýl’ýn dediði gibi;
//...Ne hasta bekler sabahý, Ne taze ölüyü mezar.
Ne de þeytan, bir günahý, Seni beklediðim kadar...//
Gelme artýk neye yarar...
Gel/me...!
Hatice Ak/25.03.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.