- Karanlýk yatakta uyurken
bilemezsin sensizliði -
Issýz sokaklarýn
gizemli bereketsizliðinde
sensizliðe doðan her günde
sana alýnýyordu
duyamadýðýn her nefes
Siyahlar dökülüyordu
gözkapaklarýmýn altýna
ucu görünen yol
yol aldýkça uzuyor
gelmiyordu bir türlü
yolun sonu...
Gittikçe benden sana doðru
ne varsa ölüyordu içimde
sadece sensizlik doðuyordu her an
yüreðimin gök mavisi cehennemimde...
Hangi þarký, hangi þÝirde vardýr
yüreðimdeki aðlayan dere?
Hangi köy anlatýr ki
aðrýyan beynime çökmüþ
yüreðimin nefes alamadýðý bölgesini...
- Ben eksildikçe kendimden
sen çoðalýyordun -