usulca döküldü
kaðýda güneþ
nefesinde hüzün demleyen
zamanýn yüreði sustu
gün düþü korkaðý gibi
uzandý sessizce aydýnlýklara
ruhu tekil gitmelere
çýplak soluk
ertesileri tetikleyen vakit
taze bir uçurum
düþmek olmaz ki
geçmiþin dürtüsüne
baksana duru gökyüzü
uzun bir sezgiye
hisleri eler gibi
inanmýþ bilinmeyen iç denizlere
tutunur yaþmaðý
kýrmýzý dalgalarýn saklý cennetine
giyinir ruhu
elinde yýkanmýþ bir demet yazý
....