Üþüyorum...
Ruhum üþüyor...
Bedenim titremiyor artýk ama
Ruhum zangýrdýyor...
Ýçimde
Bir þeyler kýrýlýyor...
Anlamlandýramadýðým þeyler yüzünden kulaklarýmý týkayýp
Erosa sýrt çeviriyorum...
Okun battýðý yerde deðil ama
Etki ettiði yerde derin bir acý...
Acýnýn varlýðýný
Ýnkar ediyorum...
Ölen kelebeklerimi
Görmezlikten geliyorum...
Odam
Þiir,
Gönlüm
Kelebek mezarlýðý...
Yalancý bahara aldanmýþ
Çiçekli dallarým var yine...
Yani daha doðrusu;
Bir zamanlar çiçeklenmiþ,
Çiçekleri düþüp kelebeklerimin üzerini örtmüþ,
Kendileri çýrýlçýplak kalmýþ
Dallarým var yine...
Dallarým gibi çýrýlçýplak
Yalnýzlýðým var yine...
Gözlerimden dýþarý deðil içeri akan
Gözyaþlarým var yine...
Ve bir de
Erosu dinleyip yazdýðým þu þiir,
Hayallerimin suyunda yýkadýðým
Kelimelerim var...
Kelebeklerimin cenaze törenini taçlandýrsýn diye yazýlmýþ
Lanet olasý
Üç-beþ satýrým var!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.