"Yüreðindeki
Güneþe sahip çýk," dedi.
Çok uzaklardan gelmiþti.
Güneþsiz diyarlarda doðmuþtu.
Yürekte açan
Güneþe tutunmuþtu.
Biz,
Güneþli diyarlarýn çocuklarý,
Fark etmezdik yüreklerimizdeki güneþi.
Bu yüzden O,
Güneþten
Haberdar etmeye gelmiþti.
Adý yoktu,
Ýsimsizdi.
Kimileri
"Aþk" demiþti ona,
Kimileri
"Emek",
Kimileri
"Bereket"...
Ben
Yalnýz gülümsemiþtim,
Sessizce
"Tebessüm" koymuþtum adýný...
Ýster
Bir martýnýn kanadýnda,
Ýster
Bir çocuðun suratýnda,
Ýsterse
Fýrýndan yeni çýkmýþ ekmek buðusunda;
Tebessümdü adý...
Tüm
Sessiz sevinçleri kucaklar,
Beraberinde tüm
Ýnsanlarý kucaklar,
Polyanna avuçlarýnda
Güneþler sunardý;
Güneþten yeni çýkmýþ avuçlarýyla
Yüreðimizi sývazlardý...
Tebessümdü adý;
Buram buram
Emek kokardý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.