Eylül çocuðuyum ben
Derler ki
Hayatýn sonbaharý
Duvar kadar soðuk
Kasýrga gibi fütursuz
Çocuk yanaðýnca sýcak
Gözyaþý kadar ýslak tenin.
Takvimde bir yer arýyorum sýðýnacak
Ne yaza, ne kýþa bu yakarýþ
Bildiðim yollardan geçiyorum
Uçsuz bucaksýz...
Virane bir labirent açýyor kollarýný
Tüm kederlerimi halka açýk yaþadým ben
Ve tüm coþkularýmý
Sýðýnacak köþelerde boðulup
Koca ummanda bir dirhem tuz oldum
Ne þelale
Ne çöldüm
Dünya’da bir hiç
Ve tümlerin içinde hükümsüz bir hücre
Görüyorsun ya
Bizim varlýðýmýz olmadan da dönüyor alem iþte
Ama dünyanýn tek nimeti
Sevgisiz
Yerinde sayýyor insanlýk
Ne bir uydusu var gülümseyecek
Ne bir valsi kendi çevresinde dansedecek
Sahipsiz bir ütopyanýn
Verimsiz topraklarýna ekip sevda tohumlarýný
Eylül þiddetiyle yaðarsam üstüne
Mutluluk yeþerir belki dedim
Serinliðimden biraz sunup etobur aþklara
Rüzgarýmla
Þehvetin yanýk kokusunu üfledim
Sevgisiz sevda kokusunu hiç hazetmedim
Aitsizliðimi bilmek üç mevsime
Eksiðimi yamamak
Biraz kar, biraz güneþ olmak adýna
Saptýysam yolumdan
Sýðamadýðým iklimlerin sert çizgilerinde
Yönüm bir an bile deðildi bilinmeze
Ben hep sevgiyi seçtim
Kimbilir kaç kez yaðlý ilmikten geçtim
Eylülde geldin
Eylül gibisin derdi babam
Sabahýn karayel, akþamýn meltem
Bazen üzüm buðusu, bazen þarap tortusu
Bildin mi þu ahir ömründe baba
Üzümden sirke de olur, þarap da
Ben emeði seçtim
Düz yol dururken
Yalýnayak çakýllardan geçtim
Sonbahara denk geldim tamam
Hem incir, hem portakal turfandaydý doðduðumda
Saðým solum belli deðil
Soðuk da duruyorum, yaradýlýþým bu amenna
Bakma sen
Eylülün suçu ne takvim bölünmüþse dört parçaya
Bakma baba
Bakma; aþkýn mevsimi olmaz
Sevginin aslýný bulmadan
Gitmeyeceðim ocaðýndan baþka kapýya
4.6.1992
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.