İmkansız Aşka Ağıt

Ýmkansýz Aþka Aðýt

Yüreðimdeki kor küllenirken,
Her þey bitti tam unuttum derken,
Son kývýlcýmý da yok ederken,
Sessizce üfleyip alevlendiriverdin...

Neden bu sessizlik neden bu giz,
Yok olmaya çalýþýrken, yeniden diriliþ,
Kalbimdeki yarayý kanatmadan,
Ýçimde býraktýðýn o sancýlý silkiniþ...

Yanýp yok olmak mý bu hayatta,
Yoksa yakýp külleri savurmak mý?
Sessiz akan ýrmak girdabýnda,
Döne döne sonsuzlukta kaybolmak mý?

Biliyorduk yok sonunda kavuþmak
En korkuncu ise yokluðuna alýþmak
Sensizliðe uzanan zifiri gece gibi
Karanlýklar içinde kaybolmak

Ýçim acýyor yüreðim yanýyor
Kalbim param parça durmadan kanýyor,
Ne bir ses, ne bir nefes, ne haber,
Beni sonsuzluk içinde kývrandýrýyor...

Fatma AVCI
07.12.2008

Sosyal Medyada Paylaşın: