Sokaklarýn loþ ýþýklarýna inat Ben yine geceden yazýyorum sana. Züleyha’dan say beni Saçlarýmdan yol yap Sabâda gör.
Ne anandan küçük Ne de babandan büyüðüm. Hepi topu aþkýnla ayný yaþtayým.
Tüm ýþýklar kapandý Artýk zifirden yazýyorum sana
Ve bir ana yýllar öncesinden sancýlandý Eli yüzü Yusuf bir oðlan dogurdu az sonra Dûa ile büyüdü…
Derviþler Nur kokulu günah deðmemiþler! Söyleyin Yusufuma Kirpiklerimden üflesin aþk-ý lisanýný. Güzelliðinden bilin Yusufumu Haramda olsa, el pençe getirin Koklatýn mahremimden.
Babam, Yusuf’u sevmeyi emrettiginden beri Yýllar var rengimden bir haberim..
Topraga sordum! Hangi anamdan miras bana Yusufum? Ve toprak konuþtu; Ananýn ne haddine Yusuf’u kulun aþkýna salmak Ve hangi ana kendinden cayýp Yusuf’u yâr eder
Ey Züleyha! Yusuf Hâktandýr sana.
Asýr sonra Hala Yusuf’a mübtela Fakat ben artýk siyahengi..
Ve sonra Gözyaþlarýndan bir kutuda, Züleyha. Bir ney taksiminden elveda. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefîne.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.